Sunday, June 24, 2007

Οι φυλές της νύχτας (ΙΙ) – kangaroo





Κυκλοφορούν σε παρέα άνω των τριών ατόμων. Σκανε μύτη στο μαγαζί με Subaru Impreza, Honda Civic ή Peugeot 106 Rally. Τη στροφή για το πάρκινγκ την παίρνουν κατά κανόνα με χειρόφρενο. Στον κώδικα της αντροπαρέας αυτού του τύπου, το αυτοκίνητο είναι το ήμισυ του παντός, και όχι οποιοδήποτε αυτοκίνητο: το τετράτροχο πρέπει να διαθέτει εξάτμιση-μπουρί, ικανή να σηκώσει στο πόδι τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα, αεροτομή –με-τη-σωστή-ταχύτητα-μπορεί-και-να-απογειωθώ-, ζάντα ΟΖ 18 ιντσών, μπλε φωτάκια στους υαλοκαθαριστήρες και έναν ιππόδρομο στη μηχανή. Το στερεοφωνικό – όχι το μανίσιο, λέμε, το τελευταίο μοντέλο της pioneer με ενισχυμένο μπάσο- παίζει στη διαπασών το live του Βασίλη Τερλέγκα ή το νυχτερινό πρόγραμμα του “Σίνδος FM, 107,1”.
Είναι ηλιοκαμένοι και καλογυμνασμένοι, σίγουρα εντυπωσιακοί χωρίς ρούχα. Αν δεν είχαν στα μαλλιά ανταύγειες, δεν είχαν κούρεμα “χαίτη” στιλιζαρισμένη με το μισό φιαλίδιο strong hold gel, δεν φορούσαν πλατινένια χειροπέδα, δώρο του τελευταίου αισθήματος και δεν είχαν εκείνο το βλέμμα του γύπα, όποτε αντικρίζουν θηλυκό, αναμφισβήτητα θα ήταν η πιο εντυπωσιακή αντρική φυλή- περί ορέξεως βέβαια...
Δεν κλείνουν τραπέζι και προτιμούν το μπαρ – “ρε μαλάκα, μπάρμαν είναι ο Στικ, ο περιπτεράς με την πειραγμένη Aprilia, γωνία Αγαθουπόλεως με Λαγκαδά”. Κάθονται στη γωνία του μπαρ και βολιδοσκοπούν το χώρο. Κλειδώνουν ο,τι τους γέμισε το μάτι και αρχίζουν την πολιορκία, υπό τους ήχους ενός αγαπημένου τους λαϊκού τραγουδιού, το οποίο και αφιερώνουν εξαιρετικά. Προτιμούν τα παλιά λαϊκά (Στέλιο ζεις, εσύ μας οδηγείς) και Χριστοδουλόπουλο – Κωστόπουλο. Επίσης, αν και το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι δε λεει πολλά, ακούν ευχάριστα το Βέρτη και σε πιο λάιτ καταστάσεις, Τερζή.
Είναι αυθεντικοί. Την πέφτουν σε ο,τι θηλυκό κινείται στο χώρο και δεν συνοδεύεται (απαράβατος κανόνας, γκόμενα που συνοδεύεται, δεν υπάρχει). Πίνουν, αλλά “δε με πιάνει εμένα το ποτό, μωρό μου, πρέπει να κατεβάσω δυο μπουκάλια Johnie για να ζαλιστώ” και μετά οδηγούν, στήνουν και καμιά κόντρα άμα τύχει. Φεύγουν από το μαγαζί έχοντας κεράσει το σύμπαν σφηνάκια και καταφέρνουν ενίοτε να πάρουν ένα χαρτάκι με τηλέφωνο, για την επόμενη ημέρα.



(Έχω πετύχει παρέα καγκούρων σε bar – restaurant στη Σοφούλη. Η εμφάνιση και η συμπεριφορά τους είναι όπως αυτή που περιγράφω, χωρίς –λόγω περιβάλλοντος- το κομμάτι των λαϊκών τραγουδιών. Μια άλλη διαφορά ήταν ότι αυτή η παρέα έφυγε από το μαγαζί με μια porsche cabrio. Όπως άκουσα να λεει μετά η κοπέλα που σέρβιρε, ήταν κάτι πολύ γνωστοί ποδοσφαιριστές –ονόματα δε λέμε-, ο ένας εκ των οποίων φημίζεται για τις σχέσεις του με γνωστές τραγουδίστριες και τηλεπερσόνες...)

7 comments:

Anonymous said...

Κάγκουρες νοέμβριε κάγκουρες.

Είναι μία απο της φυλές τις νύχτας στην οποία βγάζω όλο μου το ρατσισμό.

november said...

και της μέρας αγαπητέ, και της μέρας! Πως θα ζήσουν αυτοί που πουλάνε παπάκια?

Кроткая said...

μάλιστα. η πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση του όρου που έχω συναντήσει ποτέ.

κι ήταν από τις μεγάλες μου απορίες στο βόρειο λεξιλόγιο.

καλέ, εσύ είσαι σκέτη επιμόρφωση!!

doukas said...

Classic!!!

november said...

@krot: Αααααααααααααχ και να 'χα χρόνο να ασχοληθώ λέμεεεεεεε... πόσα θα μαθαίνατε, πόσα! :-ΡρΡΡΡΡΡρρΡ

@doukas:Oh yes!

diastimata said...

Δάσκαλε, ευεργέτη, πάνσοφε!
Παρέδωσες, πάλι...

november said...

@diastimata. Δε στρώνεσαι να γράψεις καμια συνέχεια εσύ που χαζολογάς στα ξένα blogs? Μπαίνουμε στον Ιούλιο και, όπως πάντα, έχω δίκιο. Με το σίριαλ θα το βγάλεις το καλοκαίρι!