Tuesday, April 29, 2008

Γυμνή


Το φύλλο συκής έχει πέσει. Το 'χασα και δε μπορώ να το βρώ.
Αλλά πάλι, τίποτα δεν είναι μυστικό αν το ξέρουν περισσότεροι από έναν.
Σκέφτηκα να πατήσω το delete και ο Νοέμβριος να γίνει παρελθόν.
Μπα. Δε θα κάνω σε κανέναν τη χάρη.

Sunday, April 13, 2008

Stories of a single


Καιρό τώρα ήθελα να ξεμπερδέψω με την υποχρέωση. Φίλος μου δικηγόρος – από τους καλύτερους πανελληνίως-, με είχε εκπροσωπήσει σε ένα πολύ σημαντικό δικαστήριο, χωρίς να μου πάρει δραχμή. Του έστειλα μεν μια επώνυμη γραβάτα ως δώρο στο γραφείο, είχα υποσχεθεί όμως –κατόπιν επιμονής του- και ένα τραπέζι ή ένα ποτό.

Το ρεπό μου ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία και τον πήρα τηλέφωνο ήδη από την αρχή της εβδομάδας. Την προηγούμενη της συνάντησής μας, μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν νηστεύω. Είπα όχι και το ξέχασα γιατί εκείνη την ώρα ο υπουργός έκανε δηλώσεις για την τηλεματική στον ΟΑΣΘ. Το βράδυ βρήκα mail στο inbox: «Αύριο θα σου μαγειρέψω στο σπίτι μου. Φέρε το κρασί – καλύτερα να είναι λευκό».

Ότι ο (ας τον πούμε) Φάνης με γούσταρε, το είχα καταλάβει. Επίσης ήξερα ότι ο Φάνης γούσταρε ο,τι θηλυκό κινείται σε ακτίνα χιλιομέτρου και αυτή ήταν η αιτία που έκανε τρεις αποτυχημένους γάμους σε δύο από τους οποίους είχε και παιδιά, το μικρότερο 2 ετών. Όλα αυτά πριν κλείσει καλά καλά τα 40. Όταν το επόμενο πρωί πήρα να του πω ότι «κάτι μου έτυχε», με πρόλαβε λέγοντας ότι είχε ήδη μαγειρέψει και περίμενε το κρασί.

Το ραντεβού ήταν το μεσημέρι. Οπλίστηκα με ο,τι χιούμορ μου έχει απομείνει, πήρα το κρασί που έφερε ένας φίλος από τη Γαλλία τα Χριστούγεννα και ήταν ανέγγιχτο στο ψυγείο, και πήγα.

Ομολογώ ότι ο Φάνης μένει στο, ανεκτίμητης αξίας, σπίτι των ονείρων μου. Αν μου έλεγαν ποτέ να διαλέξω ένα σπίτι να μείνω, θα διάλεγα αυτό, στη συγκεκριμένη περιοχή, ακριβώς όπως το είδα. Χωρίς το Φάνη μέσα.

Επίσης ομολογώ ότι τα δύο φαγητά, οι σαλάτες και τα συνοδευτικά ήταν καλύτερα από πολλά που έχω δοκιμάσει σε ακριβά εστιατόρια. Ήταν ευγενικός. Με ξενάγησε στο σπίτι των ονείρων μου, φάγαμε συζητώντας, πλύναμε τα πιάτα και…

Η κωμωδία άρχισε όταν, μαζί με τον καφέ, ο Φάνης –που δεν είναι ακόμη 40- άρχισε να μου παίζει βιολί. Είναι λάτρης της Βυζαντινής μουσικής, έχει υπέροχη φωνή και τραγουδάει βαθιά και εκπληκτικά. Μαζί με το βιολί, λοιπόν άρχισε και να τραγουδάει… τραγούδια που αν τα άκουγε η μαμά μου θα τον ερωτευόταν για πάντα. Κάτι για τα μάτια μου που είναι σαν το Αιγαίο και τέτοια… με τρόμο συνειδητοποίησα ότι τριγύρω στο χώρο βρισκόταν ένα ακορντεόν, ένα ούτι, μια κιθάρα και ένα όργανο ακόμη που δε θυμάμαι πως το λένε… περιττό να πω ότι άκουσα σουπερ χιτς από όλα τα όργανα…

Είμαι σίγουρη ότι πολλές γυναίκες συγκινούνται από τη μουσική, το βιολί, τον όμορφο Φάνη και το όμορφο σπίτι του με τους υπέροχους πίνακες και τα ωραία βιβλία. Εγώ πάντως έφυγα σχεδόν τρέχοντας όταν συνειδητοποίησα ότι είχαν τελειώσει τα… μουσικά όργανα που μπορούσε να παίξει!

Status: November is still κολλημένη με τον τύπο που της έκανε την καρδιά ένα εκατομμύριο κομμάτια και εξαφανίστηκε. Τον μισεί και θέλει να τον δει να τον ποδοπατούν ελέφαντες!