Κυρ – Γιάννης

Χθες το βράδυ έπεσα επάνω στα εγκαίνια του Φεστιβάλ Βιβλίου, στην παραλία. Μεταξύ των γνωστών – αγνώστων επισήμων προσκεκλημένων, λοιπών παρατρεχάμενων και κόσμου, αναγνώρισα τον Γιάννη Κυριακίδη. Την τελευταία φορά που άκουσα το όνομά του, πριν από ένα δίμηνο περίπου, ο φωτορεπόρτερ – σύμβολο αυτής της πόλης, ήταν στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό. Δε μου έκανε εντύπωση που τον είδα χθες εκεί, πάλι στις επάλξεις, με τις δύο μηχανές του ανά χείρας. Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο, πεισματάρη, να είναι παρών στο ρεπορτάζ, να σέρνει μαζί του μια αλουμινένια σκάλα και να σκαρφαλώνει επάνω για να τραβήξει τις καλύτερες φωτογραφίες –κι αυτό στα 80 του, ή περισσότερα χρόνια, τίποτα δε σου κάνει εντύπωση. Την αλουμινένια σκάλα χθες δεν την είχε μαζί του.

Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων και ενώ είχε αρχίσει η τελετή, έφτασε ένας –αργοπορημένος – παλιός βουλευτής της πόλης. Ο κυρ – Γιάννης τον πλησίασε, τον αγκάλιασε και προσπάθησε να τον τραβήξει φωτογραφία. Και τότε δάκρυσε. Πήρε το πρόσωπο του παππού μια πολύ λυπημένη έκφραση και από τα μάτια του άρχισαν να τρέχουν δάκρυα. Ξαναπροσπάθησε να τραβήξει τη φωτογραφία και τότε άρχισε να κλαίει. Κανείς από τους γνωστούς – αγνώστους επισήμους και λοιπούς και κατάλαβε το παραμικρό. Ο κυρ – Γιάννης πλησίασε τον παλιό βοηθό του, τον Αλέξανδρο, και του ζήτησε, κλαίγοντας, να τραβήξει το βουλευτή φωτογραφία. Ο Αλέξανδρος τον αγκάλιασε και τον παρηγορούσε, μα ο κυρ – Γιάννης συνέχισε να προσπαθεί να τραβήξει φωτογραφίες κλαίγοντας. Μόλις πλησίαζε η φωτογραφική μηχανή το πρόσωπό του, εκείνος δάκρυζε.

(Δεν ξέρω τι με πιάνει όταν βλέπω ηλικιωμένους να δακρύζουν και να κλαίνε. Στεναχωριέμαι, πονάει η ψυχή μου, που λέει και η μάνα μου. Πιο πολύ λυπάμαι όταν κλαίνε οι ηλικιωμένοι παρά τα παιδιά. Ίσως επειδή τα παιδιά έχουν την ελπίδα του μέλλοντος, ενώ οι ηλικιωμένοι όχι).

Πλησίασα τον Αλέξανδρο και τον ρώτησα γιατί ο κυρ – Γιάννης κλαίει. «Στεναχωριέται που μετά το εγκεφαλικό δε βλέπει καλά και δεν έχει τη δύναμη να τραβάει φωτογραφίες. Σηκώνει, λέει, τη μηχανή και τραβάει μόνη της. Αύριο ξαναμπαίνει στο νοσοκομείο». Ανατρίχιασα.