Friday, February 22, 2008

Έκλειψη


Περίληψη: Τη νύχτα της έκλειψης, μια μαύρη γάτα έκοψε το δρόμο μου και την πάτησα. Πόσα χρόνια γρουσουζιά;


Το περιστατικό συνέβη προχθές, περίπου 40 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Οδηγούσα από τη δουλειά στο σπίτι, πτώμα φυσικά, στην κούραση. Αν και ο δρόμος ήταν άδειος, το… καραβάνι των 4 αυτοκινήτων που κινούμασταν στη Λαμπράκη λίγο πριν την Κατσιμίδη, οδηγούσε ένα αυτοκίνητο, που, αν ήταν καθαρό, μπορεί και να ήταν μαύρο. Το δικό μου.

Το φεγγάρι ήταν εντυπωσιακό, κρεμόταν απέναντί μου γεμάτο και σε λίγη ώρα θα άρχιζε να «ματώνει». Η lizz wright στο cd player τα ‘σπαγε στο νέο της άλμπουμ. Καθώς πλησίαζα, το φανάρι της Κατσιμίδη άναψε πράσινο και άρχισα να επιταχύνω.

Πετάχτηκε από το πουθενά και καρφώθηκε κάτω από τις ρόδες μου. Ένιωσα το αυτοκίνητο να ανασηκώνεται καθώς η μπροστινή δεξιά ρόδα πέρασε από πάνω της. Ακόμη ακούω το ουρλιαχτό της. Μόλις είχα προλάβει να τη δω. Ήταν μαύρη, κατάμαυρη. Πλακώθηκα στα φρένα, κοκάλωσα το αυτοκίνητο, αλλά ήταν αργά. Ένα πράσινο αυτοκίνητο καρφώθηκε στον προφυλακτήρα μου. Πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα, την είδα από τον καθρέφτη να πηδάει στον αέρα, να κουλουριάζεται και να φεύγει από εκεί που ήρθε, κλαίγοντας και κουτσαίνοντας.

Αντανακλαστικά έβαλα τα κλάματα και, μπροστά στους έκπληκτους οδηγούς των υπόλοιπων τριών αυτοκινήτων, μονολογούσα κλαίγοντας… «συγγνώμη γατούλα, συγγνώμη... δεν το ήθελα».


Ελπίζω να μην πήρα ούτε μια από τις επτά ψυχές σου.

2 comments:

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) said...

Συμβαίνουν αυτά... αισθάνομαι βέβαια αλληλεγγύη για την μαύρη συνάδελφο ψιψίνα, αλλά είμαι σίγουρος ότι με την τα΄χυτητα που πήγαινες δεν της έκανες και μεγάλη ζημιά. Σπάνιο να χτυπηθεί ενήλικη γάτα από αυτοκίνητο, θα έφταιγε μάλλον η έκλειψη...

Βρε ψυχούλα, το ξαναλέω: η ζωή είναι σκληρή. Εμείς όχι. Αλλά πρέπει να ζήσουμε, μη φθείρεσαι από λεπτομέ΄ρειες...

Φιλιά γατίσια

november said...

Να 'σουν από μια γωνιά να έβλεπες τρεις καημένους να βλέπουν μια ξανθιά να απολογείται κλαψουρίζοντας στη γάτα... :-D