Κόλαση

Απόγευμα Τετάρτης, βασανιστικό μποτιλιάρισμα στη διασταύρωση Εθνικής Αμύνης με Εγνατία. Ο ηλίθιος που έχει αφήσει το αυτοκίνητό του επί της Αμύνης με αλάρμ, προκαλεί την κόλαση: 20 λεπτά από την Αγίου Δημητρίου ως το φανάρι της Εγνατίας. Έρχεται η σειρά της να περάσει, τα νεύρα της κρόσσια, ούτε θέλει να σκεφτεί πόσο πολύ έχει αργήσει. Το φανάρι έχει το πράσινο του λιβαδιού την άνοιξη, επιταχύνει. Ξαφνικά το ένα καρέ διαδέχεται το άλλο αργά. Ένα κορίτσι βγαίνει αμέριμνο να περάσει το δικό της κόκκινο της κόλασης, φανάρι. Από τη διάβαση, ναι, αλλά με τον Σταμάτη ολοφώτεινο, να ουρλιάζει. Ή μήπως ήταν τα λάστιχά της; Τα δικά της ή του επερχόμενου αυτοκινήτου; Το ABS λειτουργεί, το antispin επίσης. Το αυτοκίνητο σταματά, το κορίτσι περπατά ακόμη. Με ταχύτητα μηδέν ο προφυλακτήρας ακουμπά το κορίτσι. Μόνο που το κορίτσι δε φορά προφυλακτήρα. Φορά ακουστικά στα αυτιά. Ούτε την είχε δει. Ούτε είχε ακούσει τα λάστιχα των αυτοκινήτων να τσιρίζουν. Ανύποπτη, ξάπλωσε στην άσφαλτο. Ο χρόνος παγώνει. Ώσπου να τραβήξει το χειρόφρενο, βλέπει το κορίτσι που σηκώνεται και ξεσκονίζει τα ρούχα της, κοιτάζει τα χέρια της. Την αρπάζει από τους ώμους. «Είσαι καλά; Πονάς πουθενά;». Τη νιώθει που τρέμει, τρόμαξε πολύ. «Συγγνώμη», ψελλίζει το κορίτσι. «Συγγνώμη», λέει κι εκείνη. Και πηγαίνουν μαζί στο νοσοκομείο. Αργότερα, ακουμπάει τα χέρια της στο τιμόνι. Εκείνη ακόμη τρέμει. "Κι αν με χτυπούσε το αυτοκίνητο από πίσω;", σκέφτεται. Διώχνει γρήγορα τη σκέψη και ξεκινά αργά.