Sunday, April 13, 2008

Stories of a single


Καιρό τώρα ήθελα να ξεμπερδέψω με την υποχρέωση. Φίλος μου δικηγόρος – από τους καλύτερους πανελληνίως-, με είχε εκπροσωπήσει σε ένα πολύ σημαντικό δικαστήριο, χωρίς να μου πάρει δραχμή. Του έστειλα μεν μια επώνυμη γραβάτα ως δώρο στο γραφείο, είχα υποσχεθεί όμως –κατόπιν επιμονής του- και ένα τραπέζι ή ένα ποτό.

Το ρεπό μου ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία και τον πήρα τηλέφωνο ήδη από την αρχή της εβδομάδας. Την προηγούμενη της συνάντησής μας, μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν νηστεύω. Είπα όχι και το ξέχασα γιατί εκείνη την ώρα ο υπουργός έκανε δηλώσεις για την τηλεματική στον ΟΑΣΘ. Το βράδυ βρήκα mail στο inbox: «Αύριο θα σου μαγειρέψω στο σπίτι μου. Φέρε το κρασί – καλύτερα να είναι λευκό».

Ότι ο (ας τον πούμε) Φάνης με γούσταρε, το είχα καταλάβει. Επίσης ήξερα ότι ο Φάνης γούσταρε ο,τι θηλυκό κινείται σε ακτίνα χιλιομέτρου και αυτή ήταν η αιτία που έκανε τρεις αποτυχημένους γάμους σε δύο από τους οποίους είχε και παιδιά, το μικρότερο 2 ετών. Όλα αυτά πριν κλείσει καλά καλά τα 40. Όταν το επόμενο πρωί πήρα να του πω ότι «κάτι μου έτυχε», με πρόλαβε λέγοντας ότι είχε ήδη μαγειρέψει και περίμενε το κρασί.

Το ραντεβού ήταν το μεσημέρι. Οπλίστηκα με ο,τι χιούμορ μου έχει απομείνει, πήρα το κρασί που έφερε ένας φίλος από τη Γαλλία τα Χριστούγεννα και ήταν ανέγγιχτο στο ψυγείο, και πήγα.

Ομολογώ ότι ο Φάνης μένει στο, ανεκτίμητης αξίας, σπίτι των ονείρων μου. Αν μου έλεγαν ποτέ να διαλέξω ένα σπίτι να μείνω, θα διάλεγα αυτό, στη συγκεκριμένη περιοχή, ακριβώς όπως το είδα. Χωρίς το Φάνη μέσα.

Επίσης ομολογώ ότι τα δύο φαγητά, οι σαλάτες και τα συνοδευτικά ήταν καλύτερα από πολλά που έχω δοκιμάσει σε ακριβά εστιατόρια. Ήταν ευγενικός. Με ξενάγησε στο σπίτι των ονείρων μου, φάγαμε συζητώντας, πλύναμε τα πιάτα και…

Η κωμωδία άρχισε όταν, μαζί με τον καφέ, ο Φάνης –που δεν είναι ακόμη 40- άρχισε να μου παίζει βιολί. Είναι λάτρης της Βυζαντινής μουσικής, έχει υπέροχη φωνή και τραγουδάει βαθιά και εκπληκτικά. Μαζί με το βιολί, λοιπόν άρχισε και να τραγουδάει… τραγούδια που αν τα άκουγε η μαμά μου θα τον ερωτευόταν για πάντα. Κάτι για τα μάτια μου που είναι σαν το Αιγαίο και τέτοια… με τρόμο συνειδητοποίησα ότι τριγύρω στο χώρο βρισκόταν ένα ακορντεόν, ένα ούτι, μια κιθάρα και ένα όργανο ακόμη που δε θυμάμαι πως το λένε… περιττό να πω ότι άκουσα σουπερ χιτς από όλα τα όργανα…

Είμαι σίγουρη ότι πολλές γυναίκες συγκινούνται από τη μουσική, το βιολί, τον όμορφο Φάνη και το όμορφο σπίτι του με τους υπέροχους πίνακες και τα ωραία βιβλία. Εγώ πάντως έφυγα σχεδόν τρέχοντας όταν συνειδητοποίησα ότι είχαν τελειώσει τα… μουσικά όργανα που μπορούσε να παίξει!

Status: November is still κολλημένη με τον τύπο που της έκανε την καρδιά ένα εκατομμύριο κομμάτια και εξαφανίστηκε. Τον μισεί και θέλει να τον δει να τον ποδοπατούν ελέφαντες!

11 comments:

Anonymous said...

Ma Fanis ki esi?xathike allo onoma?

kanataki said...

πες τα ρε ανόνυμε....

υγ βιολί????
υγ ξενερώωωωωωωωωωωνωωωωωωωωωωωωω
υγ αν και κατα βάθος είμαι ρομαντικιά
υγ αλλά όλα αυτά μου κάνουν κάπως psycho
υγ εκτός αν η psycho είμαι εγώ, που κακά τα ψέμματα, παίζει...

november said...

@Ανώνυμο, Εσένα τώρα το όνομα σε πείραξε - που, στην τελική δεν είναι και τόσο τυχαίο!

@Κανατάκι, εσύ γιατί λες ότι έφυγα τρέχοντας;

Anonymous said...

Εμένα με εντυπωσίασε το status sου πάντως. Και επειδή ξέρεις ότι σε λατρεύω, έχω μιλήσει ήδη με έναν φίλο διευθυντή τσίρκου και πήρα άδεια να χρησιμοποιήσω τους τρεις ελέφαντες, τους πέντε κλόουν και την μία τίγρη -την άγρια- του. Πες μου πού και πότε!

doukas said...

Όσο σκέφτομαι ότι εκείνη η ex με αποκαλούσε περιπαιχτικά "σινερομάντζο". Άκου εκεί... βιολί.

november said...

@ Αλικάκι, δε με ενδιαφέρουν οι κλόουν, ούτε η τίγρης. Και θα ήθελα περισσότερους ελέφαντες. Κοπάδι ολόκληρο να τρέχει! Thank you baby :-*

@douka, dear friend, θα πρέπει να γράψουμε βιβλίο...

UrbanTulip said...

Α πα πα....σε καταλαβαίνω αγάπη μου.
Όχι αυτή η φολκλοριά είναι το απόλυτο ξενέρωμα. Δεν πάει να είναι ο Graig Daniel...ούτι;; Βιολί;; Μάτια του Αιγαίου;;

Α ρε Φάνη...

ερώτηση: Nα υποθέσω ότι οι τρεις προηγούμενες σύζυγοι γούσταραν το βιολί;

november said...

@ Τούλιπ, απάντηση: Μπαααα... μάλλον το σπίτι

Τι να σου λέω... σκεφτόμουν συνέχεια: "Δε μπορεί να το ζω εγώ αυτό..."

diastimata said...

Την επόμενη φορά που θα έρθεις σπίτι, θα φας κονσέρβα (που θα πάει σύννεφο) και θα ακούσεις Βασίλη Τερλέγκα από κασετόφωνο που παίζει κασέτες 8-track. Ψωνάρα!

Μουτς

Anonymous said...

αχ, ο Τάκις είναι όλα τα λεφτά!
αχάριστη γυναίκα!

(η Charlie τι κανει?)

NY ANNA said...

Τι είναι 250 δικηγόροι στον πάτο ενός ποταμού;;;; Θύματα του Νοέμβρη! Χχχχχχχχαααααχ! Συγνώμη, δεν μπορούσα ν' αντισταθώ, ξέρεις δα τι παλιόπαιδο είμαι και πόσο κακό όνομα έχω. ΠΟλύ ωραίο darling, πολύ ωραίο. Μου άρεσε τόσο μα τόοοοοσο η λιτότητα και η λεπτή του ειρωνία. Το διάβασα και το απόλαυσα από την αρχή ως το τέλος. Και τα πλάγια μικρά γραμματάκια τα είδα, μη νομίζεις. Απλώς κάνω πως δεν... Πάρε λοιπόν μερικά θεραπευτικά ανοιξιάτικα φιλιά και πολλές ευχές για Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση. ΠΟικιλοτρόπως... Ξέρεις.