Monday, January 21, 2008

Still November


Ο Διαστήματας με τη γκρίνια του έχει εν μέρει δίκιο. Χώθηκα στο facebook. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που σταμάτησα να γράφω συχνά ως Νοέμβριος. Ο Νοέμβριος είναι πάντα εδώ, είναι μέσα μου, ακόμη κι αν το όνομα μου και η φάτσα μου φιγουράρουν φαρδιά – πλατιά στο facebook ή στο myspace ή όπου αλλού επωνύμως στο διαδίκτυο.

Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή χωρίζεται πάλι στη μέση. Το πρώτο μισό της μισής μου αλήθειας είναι ότι δουλεύω τόσες πολλές ώρες, που το ίντερνετ είναι πια για εμένα σημαντικό μέσο επικοινωνίας με φίλους και γνωστούς. Δεν είναι μόνο το e-mail που θα στείλεις και θα περιμένεις κάποια στιγμή να απαντήσουν. Είναι ότι νιώθεις πως, την ώρα που εσύ ξοδεύεις τη ζωή σου δουλεύοντας και είσαι online, κάνουν κι άλλοι το ίδιο και δεν είσαι μόνος σου.

Το δεύτερο μισό της μισής αλήθειας μου είναι ότι, όπως φαίνεται κι από τα κείμενα των προηγούμενων μηνών, στη ζωή μου έχουν έρθει τα πάνω κάτω μετά τον Αύγουστο. Αυτός δεν είναι λόγος για να σταματήσεις να γράφεις. Το αντίθετο. Είναι λόγος να γράφεις, συνέχεια και πολύ. Όμως φοβάμαι ότι αυτά που ενδεχομένως θα έγραφα σε αυτή την περίοδο της ζωής μου, θα ήθελα να τα σβήσω αργότερα.

Σιχαίνομαι τη συναισθηματική μου φόρτιση και το χαζοευαίσθητο μωρό που έχω γίνει. Μισώ να μην αισθάνομαι δυνατή και ξέρω ότι το μισούν και οι γύρω μου.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το σύννεφο δεν έφυγε ακόμη πάνω από το κεφάλι μου και βρέχει πιο δυνατά από ποτέ. Αλλά, του πούστη, οι μπόρες, ακόμη και οι καταιγίδες, οι τροπικές, περνάνε, έτσι δεν είναι; Και νομίζω ότι η δική μου, προσωπική καταιγίδα, είναι στο τέλος της!

;-)

7 comments:

Μαριλένα said...

Aσε βρε να βρέξει όσο θέλει: εσύ να μη χαλιέσαι και να μη φαντάζεσαι πως
"να μην αισθάνομαι δυνατή και ξέρω ότι το μισούν και οι γύρω μου"

οι φίλοι σ' αγαπουν για αυτό που είσαι: άλλοτε δυνατή, άλλοτε αδύναμη, αλλοτε μια χαρά κι άλλοτε αλλόκοτη.

σάμπως ετσι δεν ειμαστε όλοι;

σε φιλώ :))

Anonymous said...

έχω χάσει επισόδεια απο τότε που έχω να σε επισκευθώ στο μπλογκ σου, ελπίζω οτι πρόβλημα έχεις να περάσει όσο το δυνατόν συντομότερα.

UrbanTulip said...

όταν ένιωθα πως δεν ήμουν δυνατή, το μισούσα επίσης. Όμως μετά συνειδητοποίησα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις απλά το αποδέχεσαι και λες ότι ειναι φάση ειναι και θα περάσει.
Και στο blog γράφεις ότι θες και όχι όλα όσα σου συμβαίνουν

november said...

Γεια όλοι!

@Μαριλενάκι, άσε. Άλλος προβληματισμός αυτός. ΆΝθρωποι που θεωρούσα ότι είναι πολύ κοντινοί μου έχουν εξαφανιστεί. Σε κάτι τέτοια μετράς τους φίλους. Και ευτυχώς οι δικοί μου είναι πολλοί. Και καταπληκτικοί. - άλλο ποστ αυτό!

@ Othonaki, που χάθηκες εσύ? Εννοείται ότ θα περάσει! Στο χέρι του είναι;

@ Τούλιπ, Ε, ναι, έχω περάσει πια σε αυτή τη φάση! Περιμένω να περάσει!

Όσο για το μπλογκ, έχει γ****** η ψυχολογία μου και, δε μπορώ να σκεφτώ να γράψω τίποτα άλλο! - κι αυτό περαστικό!

Thanx for the support my unknown friends!

Anonymous said...

Othonaki? καλό μ'αρεσε..

doukas said...

Δε μας λες όμως που θα σε βρούμε στο facebook. ;-)

diastimata said...

Εμ, τι γυρεύει ο Νοέμβριος μέσα στον Αύγουστο; Δεν έχεις ακούσει ότι "κάθε πράμα στον καιρό του"; Και πώς συνεχίζει η παροιμία; "Κι ο ΚΟΛΙΟΣ τον Αύγουστο". ΚΟΛΙΟΣ. Ακούς; Όχι "Νοέμβριος τον Αύγουστο", ΚΟΛΙΟΣ!

Γράφε! Άσε τα πουκ και τα πικ!