Επιθυμίες
ΘΕΛΩ
Να γλιστρήσω το χέρι μου στο δικό σου όταν περπατάμε
Να ακουμπήσω το κεφάλι μου στον ώμο σου πριν κοιμηθούμε
Να με σκεφτείς και να χαμογελάσεις
Να μου το πεις
ΞΕΡΩ
Είμαι κακομαθημένη
Και επιμένω.
Υποπτεύομαι ότι αυτή τη φορά δε θα γίνει το δικό μου. Και άντε πάλι μπόρες το Νοέμβριο.
16 comments:
Ερωτευμένη ε; ...καλά καλά μη βαράς, αν θες λες :)
Μπα, κακομαθημένη είμαι...
αλλά μπορώ να γίνω κι από το άλλο, αν μ' αφήσει.
Αλλά δε θα μ' αφήσει.
Αυτό πάλι δε μου 'χει ξανατύχει.
δεν είναι καθόλου κακό να απαιτάς, να σε λατρεύει !
Τούλιπ, το ξέρω! Τι κάνεις όμως όταν δεν το κάνει;
Τα φιλιά μου!
εγώ πάλι θέλω ένα προφιτερόλ
υγ αλλά και γω τα τρια μου παίρνω!
Σε κιλά Κανατάκη; ;-Ρ
Να φας ένα γιοκ μπαλικ! Θα νιώσεις καλύτερα!
:P
τώρα που το σκέφτομαι... Μάλλον ένα Νώντα!
Είπαμε! Τέρμα το Γιοκ! Παχαίνει!
(και μετά δε θα μας θέλει πια κανείς!)
Θέλει συζήτηση. Κοίτα, ναι γλύστρα το χέρι σου στο δικό του, ακούμπα το κεφάλι σου πάνω του. Εκπαίδευσε τον στην τρυφερότητα. Μερικοί άνθρωποι δεν είναι συνηθισμένοι σε αυτήν.
άρα να επιμένεις!
Σε κάποια φάση θα χαλαρώσει :)
τιμή και δόξα στο club
υγ για το δαχτυλάκι δεν μπορώ να πω κουβέντα
υγ μέχρι και γω πόνεσα
Κι εγώ ένα προφιτερόλ θέλω (όχι, δεν θεωρώ τη σοκολάτα υποκατάστατο). Και ένα από αυτά τα καινούργια γλυκά με σοκολάτα και πορτοκάλι που σερβίρουν στο Αγιολί. Και κανένα σοροπιαστό (ναι, σΟροπιαστό) από του Χατζή.
Επί του θέματος... Όταν "δεν το κάνει", εσύ γιατί να στεναχωριέσαι? Κι αν δε σε λατρεύει, λάτρευέ τον εσύ. Πρέπει δηλαδή να συμπίπτει η τρελή καψούρα χρονικά? Κι αν έρθει με μερικές εβδομάδες καθυστέρηση, μας χαλάει? So what?
Απαπά! Άμα δεν σε λατρεύει, τί τον θέλεις; Δεν αξίζει!
¨Ετσι λέω εγώ, το πλήρωσα (όχι δεν πρόλαβα τη σέσουλα αλλά και πάλι είμαι πιό μεγάλος από σε΄να), και δεν το μετανοιώνω!
Καλό βράδυ Σ;-))))
@Τούλιπ, δεν έχω κουράγιο να εκπαιδεύσω κανέναν σε τίποτα. Ο έρωτας έρχεται στη ζωή μας για να την κάνει ομορφότερη και όχι να τη μιζεριάζει, για να σου φέρνει χαμόγελο, όχι δάκρυα και αγωνία. Βάλαμε τελεία και συνεχίζουμε :-)
@Κανατάκη, δόξα και τιμή!
@Δούκα, αυτά τα πράγματα με το ζόρι δε γίνονται. Και, στα 29 μου ήταν καιρός να καταλάβω ότι δε μπορώ να έχω πάντα αυτό που θέλω :-) Καλό το μάθημα, χρήσιμη η εμπειρία, αλλά... enough... enough now.
@ Γάτε, welcome! Όχι, δεν άξιζε. Τώρα ξέρω
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει από την αρχή... αλλά όταν φανούν σημάδια αρνητικά, όλοι μας κάνουμε πως δεν βλέπουμε, κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας για να μην πληγωθούμε- μόνο που τελικά πληγωνόμαστε περισσότερο, όταν - επιτέλους - τελειώνει! Άρα;
"Follow your heart", ναι, αλλά και το μυαλό!
Σ;-))))
@ Γάτε, μακάρι να το σκεφτόμασταν αυτό όταν η καρδιά... πετάει.
@ Δούκα, επανέρχομαι σ'εσένα. Παιδί μου, σταμάτα να τρως, θα σκάσεις!
Post a Comment